13.05.2022

En toen zat ik ineens in de Eurostar naar London. Nou... even een kleine rewind dan! De maand April was namelijk een maand van betalen, betalen, betalen. Alles leek wel een voor een stuk te gaan. Wat resulteerde in een afschrijving van 1200 euro in zo'n 2,5 week. Daarnaast zit ik natuurlijk ook al 8 maanden in alle ellende vanaf de aanrijding. Wat me meer heeft gekost dan opgeleverd, zowel fysiek als mentaal als materialistisch. 
En dan met alle coronie ellende én daarvoor een breuk (waar we het niet over hoeven te hebben) was het écht een heel heel lange tijd geleden dat ik een échte Happy Moments buitenland vakantie had gehad. En eigenlijk überhaupt een échte vakantie.

Na alle bovenstaande bedacht ik me ineens, zeker nu alle regeltjes eindelijk voor even zijn gaan liggen, ik móet gewoon weg! En hoe ik dat dan allemaal financieel regel en oplos zien we dan wel. En nu is het natuurlijk echt niet zo dat ik heb moeten lenen van de bank of ergens in een oude sok geld ben gaan zoeken haha! Maar toch. Na alle dingen bovenstaand is mijn spaargeld er toch echt wel schrikbarend aan gegaan.

Maar goed! London on my own it was of dat werd het. Waarom dan voor de 100e keer London? Can't describe that feeling. Toen ik met mijn zus in 2017 naar Adele ging in het Wembley Stadium veroverde London opnieuw mijn hart. Ik was er al eerder geweest en zelfs toen wij samen de vlucht mistte huppelde ik over het pad voor de luchthaven, omdat ik zo blij was dat we nog mochten blijven. Letterlijk omdenken in puurste vorm en mijn zus di dacht dat ik mentaal niet helemaal lekker werd, haha!
London werd mijn Happy Place, ik voel me er goed en ik ken de stad inmiddels best goed. En dit werd daardoor mijn eerste vakantie waarin ik écht écht alleen ben gegaan en geweest. In 2012 deed ik Brazilië alleen, maar dan ben je toch wat meer samen, omdat je een groepsreis doet.

Thuis had ik al alles wat ik écht wilde doen in mijn notities gezet, want als je London kent zoals ik het ken dan weet je alle 'standaards' wel. Ik wilde dus juist andere dingen zien. En hoog op mijn bucketlist stond al heel lang een musical bezoeken op London's West End. Wat was dat waanzinnig gaaf zeg! Ik ging naar Grease! Echt een waanzinnige droom die uitkwam.

Verder vind ik het mooie dat wanneer je alleen reist dus blijkbaar veel opener bent voor gesprekken. Het eerste gesprek had ik eigenlijk direct al in de wachtruimte bij de Eurostar op Rotterdam Centraal. Daar had ik een leuk, open en inspirerend gesprek met een meid die toevallig ook in de gehandicaptenzorg werkte. De ongemakkelijkheid die ik toch wel een beetje had vanuit de zenuwen verdween als sneeuw voor de zon en het ruime uur wachten leek wel binnen een kwartiertje te zijn verstreken.
En zo vulde mijn vakantie zich met allerlei van dit soort bijzondere momenten. Gesprekken in de metro, met de mensen die naast met zaten bij Grease, de medewerkers in het hotel, maar ook bij plekken waar ik ging eten. Dat zijn dingen die ik meeneem. Het is ontzettend leuk en hartverwarmend wanneer je zulke toffe gesprekken hebt met mensen die je niet kent, maar echt alles goeds wensen en ook oprecht geïnteresseerd zijn. En zo heeft mijn 5 dagen London zo intens veel goeds gebracht.

Mentaal heeft de aanrijding enorm veel gedaan en me echt wel op een bepaalde plek terug gezet in het leven. Uiteindelijk na een lange tijd 'in a good way', maar ook zeker in een hele lastige. En dit soort herinneringen maken dat je je weer mens voelt. Want dit soort dingen vind ik bijzonder mooi en is voor mij echt een verrijking.

En omdat deze trip zo mooi en bijzonder was ging ik met een beladen gevoel weer terug naar de departures op St.Pancras International. Wat voelde ik me rot, want was dit heerlijk. Weer gewoon reizen, letterlijk je grenzen verleggen en even weer voelen alsof de wereld normaal is. Heimwee ken ik dus duidelijk niet. Toch toen ik mijn vadertje glunderend zag staan om me op te halen bij Rotterdam CS voelde ik ook weer dat ik thuis was. London was geweldig, maar thuiskomen op deze manier is ook hartverwarmend. 

Op de hoop dat er nog mooie tijden gaan komen en dit jaar ook weer een "reünie" komt met mijn geliefde Portugal. Oh en voor een ieder die dit leest, alleen reizen is niet zielig hoor. Het verrijkt je echt intens als mens. Dus 200% een aanrader!

Viola 🖤

Oh! en ik wilde een blijvende herinnering aan mijn eerste échte trip alleen, dus kocht ik deze trui ⬇